Van de jungle, via de bergen, naar de zee

Hee allemaal!

Cat Tien National park was zo gaaf! We zijn hier een dag langer gebleven dan gepland, zodat we twee volle dagen hier hadden. Wat heerlijk om na de drukte van Ho Chi Minh City nu midden in de natuur te zitten, in complete stilte (als je de geluiden van de natuur niet meetelt). Vanuit de stad zijn we met een klein lokaal busje naar het national park gereisd. Het busje zat overvol, met soms meerdere mensen op één stoel en volgestouwd met spullen. Maar we zijn er gekomen!

En wauw, wat een hostel was dit! Bij aankomst kregen we meteen een koud handdoekje en verse sinaasappelsap en werden we uitgenodigd voor het avondeten met de eigenaar en zijn schoonvader (allemaal gratis!). We hadden een heerlijke grote houten bungalow met een balkon, met uitzicht over de rivier. Er waren twee hangmatten om lekker in te relaxen op.het balkon. Het huisje had verder zelfs een airco, warme douche en een gevulde koelkast! Maar het leukste was eigenlijk nog de eigenaar. Hij kwam telkens een praatje maken, hielp ons met alles en hij kon ook nog heerlijk koken. Niets was teveel gevraagd! Hij had echt plezier in z'n werk: superleuk om te zien.

De volgende ochtend zijn we meteen het national park in gegaan. Het primate rescue center daar was indrukwekkend! Heel mooi om te zien hoe ze op dit eilandje apen opvangen die gered zijn, om ze vervolgens via verschillende stadia (grote kooi, daarna afgezet stuk bomen) te leren hoe ze weer aap moeten zijn en hoe ze moeten overleven in het wild. Deze prachtige dieren zijn bijvoorbeeld gebruikt als huisdier, in kleine kooitjes gestopt voor foto's met toeristen, of hun moeder is gedood voor vlees door stropers toen ze jong waren. Hierdoor weten de apen niet (meer) hoe je van boom naar boom slingert, op welke takken je kunt zitten en welke niet, en hoe je zelf voedsel vindt. Dit proberen ze de apen weer te leren in het rescue center, zonder ze echt een band te laten opbouwen met mensen (dit zou namelijk ook weer onnatuurlijk zijn, waardoor ze minder goed vrij gelaten kunnen worden!) Ook vangen ze er slow lorises op: misschien ken je ze wel van het filmpje waarbij de loris "gekieteld" wordt en z'n armen omhoog doet. Maar lorises houden er helemaal niet van aangeraakt te worden, en deze voelt zich eigenlijk heel erg bedreigd en laat gewoon z'n gifklieren in z'n arm zien. Deze beestjes zijn populair als huisdier en als foto-attractie voor toeristen. Hun schattigheid is voor hen juist het grootste gevaar...

Die ochtend hebben we ook nog zelf een korte hike door de jungle gemaakt. Hier zijn we een paar enorme bomen tegen gekomen met wortels van wel bijna twee meter hoog! Eindelijk weer lekker even de natuur in dus!

Dag twee hadden we een jungletocht gepland met een gids. Als we geluk hadden zouden we in het park wilde gibbons en andere primaten kunnen zien. En yes, we hadden geluk! Toen we van de trail afweken en we ons echt een weg door de planten baanden hoorden en zagen we af en toe al beweging. En toen opeens was hij daar: de black shanked Douc! Een aap die helaas ernstig bedreigd is (naar schatting zijn er nog maar zo'n 700 in Vietnam). Hij slingerde tussen de bomen vlak boven ons langs: heel erg gaaf om mee te mogen maken! Een andere zat vanaf een boomtak rustig naar ons te kijken. Het was spannend om muisstil te blijven terwijl je de geluiden achtervolgt. Je bevind je op zo'n moment duidelijk in het territorium van de apen, heel gaaf. Verder zagen we ook nog een langstaart makaak en in de verte een gibbon. Maar het hoogtepunt was wel echt de black-shanked douc. Zo'n zeldzame aap dat onze gids ook op en neer stond te springen van het enthousiasme en het stond te filmen. En zelfs zo dichtbij! Echt magisch..

Door de heftige regen in de namiddag waren we even aan het hostel gebonden. Geen probleem hoor, want zo konden we lekker even ontspannen in onze hangmatten terwijl de regen tegen het afdak sloeg. Verplicht ontspannen: heerlijk!

De volgende ochtend zijn we achterop de motor naar de snelweg gebracht waar we op een sleeper bus zijn gestapt. Deze bus heeft een soort stapelbed-stoelen in drie rijen: stoelen die dus heel ver naar achteren kunnen zodat je een soort bed hebt. Lekker luxe, maar wel een beetje klein voor iemand van 1 meter 90. De bus bracht ons naar Dalat; een stad op een hoogte van zo'n 1500 meter. Dit betekende dus ook dat we eindelijk onze truien en jassen uit onze backpacks moesten halen (18 graden, koud!!!).

Dalat heeft een erg Europese uitstraling. Wanneer je langs het meer loopt, omgeven door de stad met daarachter de bergen, waan je je in Zwitserland. De stad is leuk om doorheen te wandelen, maar het mooiste vind je toch echt in de bergen er om heen. Zo hebben we bij de Datanla waterval gerodeld (ging lekker hard!) en daar was ook een treetop adventure park. Dit konden we niet weerstaan. Met een lekker muziekje op de achtergrond hebben we flink wat ziplines en hindernissen gehad. Bij de langste ziplines had je een prachtig uitzicht over de bergen. Het blijft leuk! Ook hebben we in Dalat het Crazy House bezocht: de zogenaamde liefdesbaby van Gaudi en Dalí. Erg leuk om te zien en doorheen te wandelen!

Op dag twee hebben we een countryside tour gedaan. Helaas begon deze slecht met een krekel boerderij waar ze ook andere dieren bleken te houden. Zo waren er krokodillen die toeristen konden laten bijten naar vissen aan hengels, cavia's opgesloten met z'n 20en bij elkaar en wezels in metalen kooien om als huisdier verkocht te worden. Verschrikkelijk om zo veel dierenleed bij elkaar te zien. We hebben de gids duidelijk gemaakt dat de tour hier beter niet langs kon gaan en we zijn snel vertrokken. Gelukkig was de rest van tour een stuk beter. Zo waren er bloemenkassen, een zijdefabriek en een mooie pagoda. Maar hoogtepunten waren toch wel de Elephant Waterfalls en de koffieplantage. Bij de watervallen kon je helemaal naar beneden klimmen en zelfs tot achter de waterval. Je werd kletsnat maar door het opstijgende water werd je omringd door regenbogen, terwijl het water op de rotsen kletterde. Vanaf beneden had je het beste zicht en kon je even van dit natuurwonder genieten.

De koffieplantage was geen hoogtepunt door de koffie (o.a. dieronvriendelijke wezelkoffie), maar wel door de paradoxaal goede behandeling die de meer dan 30 opgevangen straathonden kregen. Twee keer per week worden ze allemaal gewassen, gedroogd en geföhnd. Anne heeft nog kunnen helpen door een van de honden voorzichtig vast te houden en te aaien om hem te kalmeren tijdens de koude douche.

Na de tour zijn we in een zwanenbootje (waterfiets) het meer op gegaan en hebben daar lekker rondgedobberd. Een grote roofvogel trakteerde ons nog op een show door vlak bij zo een vis uit het water te plukken!

Vanochtend zijn we flink vroeg opgestaan om de bus te pakken naar Mui Ne; Een badplaats aan de oostkust van Vietnam. Het is echt een toetistenplaats met helaas veel Russen, maar ook hier gaat het vooral om de omgeving. Een uur na aankomst zijn we meteen weer met een tour meegegaan. Deze keer in een open jeepachtige auto, leuk! De stops waren deze keer stuk voor stuk erg leuk. Bij de fairy stream kon je een flink stuk door het enkelhoge water lopen, omgeven door hoge rode zandduinen. Het vissersdorp naast Mui Ne heeft een baai afgeladen met vissersboten en een ronde sloepen. Het strand ligt bezaaid met visafval maar ook mooie grote schelpen en veel dode krabben die helaas bijvangst zijn geworden.

Het mooiste was toch zeker wel de witte duinen. Je waant je in een woestijn, maar het zand is lekker zacht en niet te warm om op te lopen en het uitzicht is fantastisch. Extra leuk was dat je over de randen van de zandheuvels kon springen om enkele meters lager weer te landen (zie foto's!). We hebben ons even lekker kunnen uitleven!

Bij de rode duinen konden we de zonsondergang zien. Helaas waren we wat te laat omdat onze chauffeur bij één stop lekker lag te slapen zodat we ruim 20 minuten vertraging op liepen. En echt veilig reed hij ook niet; binnen een uur hebben we drie keer bijna een ongeluk gehad! Gelukkig blijft het bij bijna tot nu toe..

Veel moois gezien dus de afgelopen dagen. We hebben het best druk gehad, dus morgen wordt lekker even een dagje strand. Misschien doen we nog wel een surfles, want de golven zien er veelbelovend uit!

We houden jullie op de hoogte!