Surfen, biken en beetje cultuur

14 december 2017 - Phong Nha, Vietnam

Hoi lieve familie en vrienden!
We vinden super leuk dat jullie onze reisblog lezen en wij lezen ook met veel plezier jullie reacties, bedankt hiervoor!

In Mui Ne, zuidelijk kustplaatsje in Vietnam, hebben we ein-de-lijk gesurft (hier heeft Anne sinds het surfkamp toen ze 17 was op gewacht)! We hebben het gelijk goed aangepakt een vier uur les genomen. De hele middag hebben we in de zee gelegen, geworsteld tegen de sterke golven, maar ook nog eens echt op ons board gestaan! Het ging best wel goed, maar vermoeiend was het wel! Vooral het telkens terug lopen de zee in met je board is echt heel vermoeiend met sterke golven en in vrij diep water. Maar we bekeken het positief: het was weer eens een lekkere work-out en heerlijk als het eindelijk lukte.

Er is zoveel moois hier te zien, en dus konden we het ook niet laten het plaatselijke ziekenhuis een bezoekje te brengen. Het surfen ging de hele tijd goed, maar met de állerlaatste golf ging het helaas alsnog mis, en sneed een vin van onder het surfboard in Anne's knie. Snel achterop de scooter naar een kliniek, waar het gelukkig gelijk goed gehecht werd. We waren tevreden over de kwaliteit (en dat voor €6!). Zoiets is altijd weer even spannend, zeker in het buitenland met taalbarrière. Gelukkig kon onze surf instructeur nog als tolk helpen. Die was overigens super zorgzaam en is er bij gebleven tot we weer in onze hotelkamer waren. Uiteindelijk is het allemaal goed afgelopen en lijkt de wond goed te genezen nu! Nu kan ze steeds beter lopen en buigen, dus we hopen dat het de komende dagen alleen maar beter gaat.

Vanuit Mui Ne hebben we de bus gepakt naar Hoi An, een stadje in centraal Vietnam: een rit van zo'n 17 uur. Wel hadden we de pech om er gratis een demonstratie bij te krijgen van het minst klantvriendelijke personeel ooit.. Binnen 10 seconden na het binnen stappen van de bus schreeuwden ze tegen ons dat we er ook gewoon hier weer uit konden stappen (we vroegen om een plek aan het raam, die we ook expliciet geboekt hadden, omdat we dan minder snel misselijk worden). Verder verliep de reis wel oké: je slaapt helaas toch minder in een nachtbus dan we gehoopt hadden. 's Ochtends om 7 uur kwamen we aan en werden we gelijk overspoeld door mensen die je een taxiritje of hotelkamer willen verkopen. Om gek van te worden, want ook al zeg je 10 keer nee; ze blijven het vragen. Maar geen zorgen: we herinneren elkaar dan al snel aan het cultuurverschil en aan het feit dat het zonde is hier onze energie en tijd aan te verspillen!

Hoi An is een gezellige stad om door heen te lopen. De straten zijn 's avonds verlicht met honderden kleurrijke lampionnen, wat de stad heel sfeervol en romantisch maakt. Het is wel heel toeristisch helaas (zelfs voor entree in het oude centrum moet je eigenlijk betalen), maar de nachtmarkt en leuke restaurantjes maken het toch het bezoeken waard. Op dag twee zijn we er met de fiets op uit gegaan. Bij een pottenbakkers dorp hebben we zelf een vaasje van klei kunnen maken. Leuke ervaring! Helaas ging meenemen mis, want eenmaal terug in de hotelkamer waren ze helemaal ingezakt. Bij de vegetable village hebben we nog echt goed kunnen eten met uitzicht over de moestuinen vol met verschillende kruiden en groenten voor eigen gebruik. 's Avonds hebben we op de nachtmarkt nog leuke Zuid-Afrikanen ontmoet terwijl we op straat pannenkoeken zaten te eten. Was echt gezellig om daar even mee te zitten kletsen! Afrikaans kun je toch best goed verstaan als Nederlander, heel grappig!

Na wat rustige dagen was het weer tijd voor iets vets. En wat is er vetter dan op de motor via de Hai Van Pass (volgens Top Gear's Jeremy Clarkson een van de mooiste wegen ter wereld) door de bergen te reizen! De backpacks konden in een busje mee en wij zijn achterop twee mooie motoren deze trip gaan maken. Het was een beetje mistig en dus wat koeler, maar het gaf het geheel wel een bijzonder effect. Er waren tijdens de trip nog tussenstops bij Marble Mountain en een vissersdorp, maar de beste was eigenlijk het middageten: schalen vol visgerechten, allemaal even lekker! (Genoeg vegetarisch ook voor Anne hoor!)

De motoren hebben ons meteen afgezet in onze volgende bestemming: Hue. Geen hele bijzondere stad, maar met een grote citadel kun je hier nog wat cultuur opsnuiven. We hebben gemerkt dat wanneer je gewoon door de stad gaat lopen je eigenlijk tegen de leukste dingen aanloopt. Deze keer resulteerde dat in een bezoekje aan een compleet leeg olympisch stadion! Ivo kon het niet laten om hier de 400 meter te rennen voor de enorme tribunes, maar een echte toptijd werd het niet in deze hitte.

Nu zitten we al schrijvende weer in een sleeper bus op naar Phong Nha. Dit national park staat bekend om zijn indrukwekkende grotten. We gaan het zien! We hopen genoeg tijd over te hebben om hierna nog naar Ninh Binh, Healing Bay, Sapa en Hanoi te gaan. Het klinkt raar, maar de tijd tikt! We hebben nog precies 2 weken, en de afstanden zijn niet mis! Daarnaast willen we niet overal gehaast doorheen gaan.. Maar dat op de langere termijn, we zullen eerst de veelbelovende grotten in Phong Nha eens gaan bekijken!

Foto’s

1 Reactie

  1. Opa en oma Mols:
    16 december 2017
    Lieve Ivo en Anne, zo te zien en te horen komen jullie niets te kort wat betreft eten drinken, natuur en cultuur, maar Ivo je moet toch wel een beetje beter op Anne letten want die willen wij straks toch ook weer ongeschonden terug zien.
    Lieve groeten, opa en oma.xxxx